روایت یک جنبش (فصل چهارم): کارآگاهان آموزشی وارد می‌شوند
حسین طالب زاده
زمان معلم، ارزشمندترین دارایی اوست. اما این دارایی گران‌بها اغلب صرف چه کاری می‌شود؟ وقتی این سوال را در دوره مطرح کردیم، پاسخ‌ها تکان‌دهنده بود: ساعت‌های بی‌شماری در هفته که صرف تصحیح برگه‌ها، بررسی تکالیف و نمره‌دهی‌های تکراری می‌شود. این یک دزدی آشکار از زمانی بود که می‌توانست صرف تعامل انسانی، راهنمایی فردی و تمرکز بر نیازهای واقعی دانش‌آموزان شود.
معلمان شرکت‌کننده در جنبش ما، پیش از این در فصل سوم، به «کارگردانان محتوا» تبدیل شده بودند؛ آن‌ها یاد گرفته بودند که چگونه هوش مصنوعی را برای خلق محتوای شخصی‌سازی‌شده هدایت کنند. اما چالش بزرگتری در کمین بود: چگونه می‌توان از این ابزار برای پس گرفتنِ زمانِ از دست رفته در فرآیند ارزیابی استفاده کرد؟