مسایل آموزش و پرورش ایران
حسین طالب زاده
مقدمه
همه صاحب نظران در نقش مهم آموزش و پرورش در توسعه ، اتفاق نظر دارند.این امر،یک اتفاق نظر جهانی حداقل میان نخبگان فکری است.
نخبگان اجرایی نیز به نقش مهم آن اذعان دارند اما اختلاف نظر در نوع نگاه به توسعه و ماهیت آن و همین طور فلسفه دولت، باعث عملکردهای متفاوت در عمل می شود.
در ایران یکی از مسایل اساسی در فرآیند توسعه، عدم اجماع نظر نسبی میان نخبگان فکری و اجرایی در تمام مسایل کلان و اساسی است و هر کدام راه خود را می روند و ساز خود را می زنند. در دو دهه اخیر، یک مساله بیشتر به این عدم اجماع نظر دامن زده است و آن تمایل شدید نخبگان اجرایی و تصمیم گیران میانی و کلان برای این است که با اخذ مدارک تحصیلات تکمیلی مانند مدرک دکتری به هر روش و قیمتی، خود را نخبه فکری بنمایانند و بدین وسیله خود را بی نیاز از نخبگان فکری واقعی بدانند و در توجیه تصمیمات، ادعا نمایند ، خود ، صاحب نظر و اندیشه هستند. ادامه خواندن “مسایل آموزش و پرورش ایران”